Zaterdag 7 juli en zondag 8 juli: Cotopaxi
Blijf op de hoogte en volg Luc
09 Juli 2018 | Ecuador, Machachi
Ook overal kraampjes, omgebouwde bakfietsen, tentjes waar mensen van alles verkopen, vooral eten en drinken. Ook langs de snelweg. Op drukke kruispunten komen ze tussen de auto's gelopen als je voor het rood staat.
In Machachi verlieten we de snelweg en reden we over een ongelooflijk slechte weg naar de noordelijke ingang van het Nationaal Park Cotopaxi, waar in het midden de gelijknamige vulkaan staat. Ecuador telt 31 vulkanen, waarvan er nog 8 actief zijn, waaronder de Cotopaxi. Dat is zelfs de hoogste actieve vulkaan ter wereld. Gemiddeld barst hij om de 100 jaar uit, maar hij is nu al 108 jaar stil. Alle actieve vulkanen worden constant gemonitord.
We werden afgezet bij Tambopaxi Lodge, waar we 1 nacht zouden blijven. Bij de lodge heb je een mooi zicht op de vulkaan, maar hij zat tussen de wolken. En er waaide ook een gure, harde wind over de hoogvlakte rond de vulkaan.
De lodge zelf ligt op meer dan 3.000 meter en dus waren we al gauw weer kortademig. Omdat het 's nachts koud wordt, had elke kamer een houtkachel die ze om 17u komen aansteken. Als je slaap, dooft hij natuurlijk uit, maar zo blijft het toch warm in de kamer.
In de late namiddag klaarden de wolken rond de vulkaan op, en was hij mooi te zien. Een ideaal fotomoment. Deze keer was ook het avondmaal inbegrepen: aardappelsoep, hoofdgerecht naar keuze (Greet kip, ik beekforel) en dessert. En dan ons bed in, voor een onrustige nacht. Door het zuurstofgebrek sliepen we allebei zeer slecht.
De volgende ochtend na het ontbijt wachtte ons een cabalgata, een rit te paard. Poncho aan, helm op en dan de paarden op. Ik met de nodige schrik, want ik had nog nooit op een paard gezeten. Maar dat viel mee, het waren kalme beesten die je bijna niet moest leiden, ze kenden de weg zeer goed. Het waaide weer vreselijk hard, maar gelukkig scheen ook de zon. We maakten een tocht van meer dan twee uur door een prachtig landschap: door beekjes, over heuveltjes en langs een diepe kloof. Een onvergetelijke ervaring.
Na de lunch in de lodge weer de auto in. Diego, onze gids tijdens de rit te paard, voerde ons in 3,5 uur naar Baños de Agua Santa, kortweg Baños, onze volgende bestemming. Door een paar drukkere steden, met onderweg ook weer plaatsen waar tientallen winkeltjes naast mekaar staan, die allemaal hetzelfde verkopen en waar bij elke winkel iemand staat te wuiven om toch maar te stoppen.
Rond halfvijf waren we in Casa Verde, ons hotel in Baños. Klaar voor onze volgende avonturen.
Oh ja, Diego is ervan overtuigd dat België het WK gaat winnen. We zijn benieuwd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley